De Groene Belg

DE GROENE BELG 2021 MISSIE-VERKLARING

Vanuit een machtsvrije journalistiek alle machten bevragen

In de grootst mogelijke onafhankelijkheid - en dus niet politiek gesubsidieerd noch commercieel gesponsord - streeft het ezine De Groene Belg naar:

een journalistiek die oog heeft voor alle leven op Planeet Aarde. Gebeurtenissen en evoluties worden beoordeeld door hun impact op de hele planeet te evalueren, niet slechts hun nut voor menselijk gewin. De Groene Belg: een niet-antropocentrische ecologische publicatie. (Antropocentrisme: het idee dat de mens het middelpunt van alles zou zijn.)
een anarchistisch-vrijheidslievend. Zonder vrijheid van denken en handelen, geen ontsnapping mogelijk aan de uitbuiting van mens en planeet. De term anarchisme (‘anar-chos’: ‘zonder meester’) wordt hier gebruikt als tegenpool van het liberalisme dat zich altijd weer laat omkopen door het grote geld en van het communisme dat (meestal) op staatsdictaturen uitloopt.
een journalistiek die de solidariteit tussen mensen en andere levende wezens vooropstelt. Geen vrijheid voor iedereen zonder respect voor ieders leven en zonder een rechtvaardig georganiseerde materiële en mentale solidariteit.

Ziedaar de drie principiële uitgangspunten. Daarop volgen twee meer praktische doelstellingen:

De Groene Belg ijvert voor de eenheid en samenwerking van alle inwoners van België en tegen het op grond van de meest uiteenlopende redenen – waaronder het taalracisme – verdelen en overheersen van de (werkende) bevolking.
De Groene Belg besteedt in deze tijd van globalisering enerzijds en regionalistische navelstaarderij anderzijds, veel aandacht aan het reilen en zeilen op heel de ‘Planet of the humans’ en pleit voor een inter-nationalistische opstelling: iedere natie verdient haar eigen kansen, maar altijd met inachtname van de belangen van andere naties. In tijden van pandemieën blijkt overigens scherper dan ooit de nood tot planetaire verstandhouding en samenwerking.

Op basis van de 3 principes en 2 doelstellingen ontwikkelt De Groene Belg een filosofische journalistiek die alles in vraag stelt, te beginnen met onze waarneming van de realiteit. In welke mate kunnen we de werkelijkheid echt kennen ?

Uiteraard worden positief ingeschatte acties en organisaties gesteund, maar militantisme is niet het eerste doel. Het ontwikkelen van een zo goed mogelijk begrip van zowel de actualiteit als de evoluties op termijn, is dat wel. Vervolgens wordt dan werk gemaakt aan het verspreiden van de verworven inzichten, zoals die inzake de planetaire grenzen en de nood aan consumptiebeperking én bevolkingsbeperking.

Gezien al het bovenstaande richt De Groene Belg zich tot kritische burgers met een open geest en een brede belangstellingssfeer.

Vanuit een machtsvrije journalistiek alle machten bevragen

De keuze om op geen enkele wijze politieke subsidies of commerciële reclame/sponsoring na te streven, wordt mee ingegeven door de wens om aan ‘machtsvrije journalistiek’ te doen, zodat Alle machten bevraagd kunnen worden.

Vaak onderscheidt men in navolging van de Franse filosoof Montesquieu ‘drie machten’. Maar er laten zich minstens 7 (groepen van) machten die er toe doen, onderscheiden:

1/ De mens mag dan al de macht bezitten om de Aarde grondig te beïnvloeden, te verstoren ook, toch blijven de ‘Natuurmachten’ oneindig sterker. Zo blijkt bij aard- en zeebevingen, orkanen en tornado’s, lawines of vulkaanuitbarstingen. Denken we ook aan de nabije kosmos: van de invloed van de Maan op eb en vloed tot de massa’s leven-schenkende energie die ‘onze’ Zon dagelijks over de Aarde heen straalt.

2/ Als er iemand profijt haalt uit het regeneratievermogen van de Aarde, dan de Economische en Financiële machten: grote multinationals, private en staatsbanken. Met hun rijkdommen – inclusief hun wetenschappelijk-

3/ Idealiter zou de ‘Wetgevende macht’ als democratisch verkozen vertegenwoordiging van het volk, de hoogste macht moeten zijn. Maar mede door ‘de draaideurpolitiek’ – het overstappen tussen politiek en ‘bedrijfsleven’ – dienen politici vaak heel andere belangen dan het volksbelang.

4/ Idem voor de Uitvoerende macht, de regering, die idealiter democratisch gecontroleerd zou moeten worden door de wetgevende macht. Met name als de uitvoerende macht, haar politionele en/of militaire macht inzet.

5/ De Juridische macht zou neutraal en objectief alle geschillen in de samenleving moeten ‘beslechten’. Vermits rechters en advocaten ook weer meestal deel uit maken van innig verstrengelde elites en de rechtsgang steeds duurder wordt, hinkt de realiteit ook hier ver achter op het ideaal.

6/ Min of meer directe volksmacht gaat uit van het georganiseerde Middenveld: mutualiteiten en vakbonden, culturele, natuur- en milieu-organisaties, consumenten-, jongeren-, vrouwen- en andere belangenverenigingen.

7/ Tot slot zijn er enkele deelmachten die zich onder de noemer ‘Ideologische macht’ laten plaatsen. We begonnen dit overzicht met de zon. Wel, vroeger (en in sommige regio’s nu nog) was er de ‘geestelijke macht’ die zich vaak op de zon en andere ‘hemellichamen’ beriep. In moderne ‘kennis-samenlevingen’ berust ideologische macht bij de ouders (over hun kinderen) en het onderwijs, alsook de brede cultuursector en de media die jong en oud niet alleen informeren, maar hen ook opvoeden en zelfs manipuleren tot bruikbare leden van de samenleving.

Wie het leven op Aarde meer harmonieus wil zien verlopen, moet met alle vermelde machten rekening houden, zal de natuurmachten ecologisch benutten – meer mét de natuur meewerken in plaats van er tegen in (wat bij ziektes bv. ook nodig is) - en bondgenootschappen nastreven tussen bv. elementen van de politieke en de volksmacht, onderwijs en media om zo de al te talrijke oligarchieën (combines van economische en politieke machten) te vervangen door participatieve democratieën.

Waarna er nog dit probleem is: hoe stem geven aan de natuur’ ? Via natuurorganisaties ? Die zijn soms vooral met zichzelf bezig. Dan is er kritische journalistiek nodig om ook hen ter verantwoording te roepen. Daartoe moet die journalistiek onafhankelijk functioneren en niet zoals veel natuurorganisaties financieel verbonden zijn met economische, politieke en andere machten. Kortom: zonder machtsvrije journalistiek geen machtsevenwichten en het risico op veel machtsmisbruik.

Jan-Pieter Everaerts

Bijgewerkte versie d.d. 7/3/2021